انواع قرص های مسکن

1. استامینوفن کدئین

استامینوفن کدئین یک مسکن مخدر است که برای تسکین دردهای خفیف تا نسبتاً شدید استفاده می‌شود. این دارو از استامینوفن و کدئین تشکیل می‌شود.

استامینوفن یک مسکن تب‌بر است که در کاهش درد و تب مؤثر است و کدئین یک مسکن مخدر که برای کاهش دردهای متوسط تا شدید بر روی سیستم اعصاب مرکزی (مغز و طناب نخاعی) اثر کرده درد را کاهش می‌دهد.

مصرف طولانی مدت و دوزهای بالای استامینوفن می‌تواند اثرات داروهای ضدانعقاد مانند وارفارین و هپارین را افزایش دهد و منجر به خونریزی شود.

عوارض جانبی استامینوفن کدئین

داروهای ضد غش و باربیتورات‌ها ممکن است باعث افزایش اثرات سمی استامینوفن بر کبد شوند.

مصرف این دارو همراه سایر NSAIDها نظیر ایبوبروفن، می تواند قدرت این دارو را تشدید نماید و بیمار را مستعد عوارض جانبی این دارو نماید.

1. تهوع و استفراغ
2. یبوست
3. احساس سبکی سر
4. سرگیجه و خواب آلودگی
5. درد خفیف معده

6. موارد استفاده و عوارض سلکوکسیب

   سلکوکسیب برای درمان آرتروز، درد شدید و درد و ناراحتی دوران قاعدگی استفاده می شود. تسکین درد و تورمی که این دارو فراهم می آورد به شما کمک می کند تا بیشتر فعالیت های روزانه خود را به صورت عادی و بدون مشکل انجام دهید.

    

    

   

   موارد مصرف سلکوکسیب

   سلکوکسیب یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی است (NSAID)، به بیان دقیقتر نوعی بازدارنده  COX-2 است که درد و تورم (التهاب) را کاهش می دهد.

   اگر به بیماری مزمنی مانند آرتروز مبتلا هستید، در  مورد درمان های غیر دارویی و / یا استفاده از داروهای دیگر برای درمان درد خود با پزشک مشورت کنید.  همچنین به بخش هشدار مراجعه کنید.

   این دارو با مسدود کردن آنزیمی در بدن کهپروستاگلاندین تولید میکند، عمل می کند. کاهش  پروستاگلاندین ها به کاهش درد و تورم کمک می کند.

    

   

   نحوه مصرف سلکوکسیب

   قبل از شروع مصرف سلکوکسیب یا هر بار استفاده مجدد، راهنمای داروی ارائه شده توسط داروساز خود را  بخوانید. اگر سوالی دارید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.

   این دارو را به صورت خوراکی طبق دستور پزشک خود،  معمولا یک یا دو بار در روز مصرف کنید. برای کاهش احتمال بروز ناراحتی معده، این دارو بهتر است با غذا مصرف شود.

3. مسکنی قوی به نام ژلوفن

ژلوفن نوعی داروی ضد التهاب غیراستروئیدی است که در درمان و کاهش دردها و التهاب های ناشی از التهاب روماتیسمی مفاصل و پوکی استخوان، تب، دردهای خفیف تا متوسط و درمان اولیه دردهای قاعدگی به کار می رود.

داروی ژلوفن مسکن ژله ای شکل بوده و تنها تفاوت آن با ایبوپروفن ژله ای بودن آن است. هر دوی این داروها مسکن های ضدالتهابی غیراستروئیدی هستند و از نظر ظاهر متفاوت اند.

مهم ترین عملکرد داروی ژلوفن دردزدا بودن آن است و از طریق عملکرد محیطی که کاهش فعالیت پروستاگالاندین (واسطه های شیمیایی مشابه کلسترول که در واکنش به بیماری ترشح می شود) و احتمال جلوگیری از ترکیب یا عمل سایر مواد را به دنبال دارد،گیرنده های درد را نسبت به محرک های مکانیکی یا شیمیایی حساس می کند و به این صورت از فعالیت تکانه های درد جلوگیری می کند.

عوارض قرص مسکن ژلوفن

داروهای شیمیایی با وجود فوایدی که دارند و قادرند درد و علائم بیماری ها را تسکین دهند، عوارض جانبی نیز به دنبال دارند و برخی از این عوارض می تواند جان مصرف کنندگان را به خطر بیندازد. داروی ژلوفن یا ایبوپروفن هم از این گردونه مجزا نیستند و خطراتی را نیز ممکن است در افراد ایجاد کنند.

اسهال، حالت تهوع و استفراغ، سوء هاضمه شامل نفخ و درد شکمی، هرگونه درد در ناحیه معده یا روده ها جزو عوارض شایع این مسکن ها و ضد التهاب ها به شمار می رود.

4. ایبوپروفن یکی از قرص های مسکن با نام تجاری بروفن

ایبوپروفن داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی است که برای تسکین علائم آرتریت (التهاب مفصل)، دیسمنوره (قاعدگی دردناک)، حملات نقرس و آسیب‌های حین ورزش و نیز به عنوان تب‌بر و ضد درد به ویژه در دردهای ناشی از التهاب استفاده می‌شود.

بروفن در دوز ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلی‌گرم 

مقدار مصرف با توجه به شدت علائم بیماری و وزن بدن تعیین می‌شود؛ معمولاً ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلی‌گرم (کودکان ۵-۱۰ م. گ\ک. گ) در ۴ تا ۶ ساعت و تا حداکثر ۸۰۰ تا ۱۲۰۰ میلی‌گرم در روز. با تجویز پزشک حد نهایی مصرف روزانه ممکن است تا ۳۲۰۰ م. گ افزایش یابد.

عوارض جانبی قرص مسکن ایبوپروفن

مصرف دراز مدت بروفن مانند سایر ضدالتهاب‌های غیراستروئیدی خطر حمله قلبی را بالا می‌برد. 

 بدون نسخه دردسترس است

5. متوکاربامول از داروهای مسکن با نام تجاری Robaxin , Marbaxin , Robamd

متوکاربامول مسکن درد عضلانی ، داروی کمکی در اختلالات دردناک حاد عضلانی اسکلتی، کمردرد و کزاز.

قرص متوکاربامول، به دو اندازه ۵۰۰ میلی گرم و ۱۰۰۰ میلی گرم وجود دارد. این دارو به عنوان درمان کمکی همراه با دیگر اقدامات مانند استراحت و فیزیوتراپی، برای تخفیف اسپاسم عضلانی همراه با بیماری‌های حاد و دردناک عضلانی- استخوانی و نیز به عنوان شل‌کننده عضلات مصرف می‌شود.

متوکاربامول به‌طور عمده بر روی سیستم عصبی مرکزی اثر کرده و به‌طور مستقیم بر روی عضلات اسکلتی اثرنمی‌کند. اثر شل‌کنندگی عضلاتی این دارو ممکن است ناشی از تضعیف CNSباشد.

تداخل دارویی متوکاربامول

مصرف همزمان با سایر داروهای مضعف CNS از جمله الکل، مخدرها، داروهای ضد افسردگی ، ضد افسردگی‌های سه حلقه ای و داروهای ضد سایکوز، ممکن است باعث بروز اثرات اضافی مضعف CNS شود. در صورت مصرف همزمان، باید از مصرف بیش از حد آن‌ها خودداری نمود.

مصرف متوکاربامول توسط بیماران مبتلا به میاستنی گراویس که داروهای ضد کولین استراز مصرف می‌کنند، می‌تواند باعث بروز ضعف شدید گردد. در ضمن عملکرد این دارو با الکل دچار اختلال می‌شود.

عوارض جانبی مسکن متوکاربامول

برخی از عوارض جانبی این دارو که در حین مصرف باید مد نظر قرار گیرند :

• آلرژی، تضعیف سیستم عصبی، سرگیجه، خواب آلودگی، ضعف، تشنج، کاهش تعداد ضربان قلب(برادیکاردی) و وابستگی روانی به دارو و اسهال .
• مصرف همزمان قرص متوکاربامول با داروهای مضعفCNS باعث تشدید اثرات دارو می‌شود.
• اعصاب مرکزی: خواب آلودگی، سرگیجه، منگی، سردرد، سرگیجه حقیقی، عدم تعادل خفیف عضلانی، سنکوپ، حملات تشنجی.
• قلبی- عروقی: افت فشارخون، برادیکاردی.
• چشم، بینی: تاری دید، نیستاگموس، دوبینی، التهاب ملتحمه همراه با احتقان بینی.
• دستگاه گوارش: تهوع، انسداد فلجی روده، احساس طعم فلزی در دهان، بی‌اشتهایی.
• بعد از تزریق عضلانی یا وریدی: آنافیلاکسی، ترومبوفلبیت، پوسته پوسته شدن و درد در محل تزریق، همولیز، افزایش هموگلوبین و گلبول‌های قرمز در ادرار، حملات تشنجی.

6. درمان درد با پانادول

قرص پانادول (Panadol) از داروهای ضد درد و ضد التهاب است که به منظور بهبود آسم، رفع درد بدن و کاهش تب در کودکان و بزرگسالان، استفاده می‌شود. این دارو همچنین در پیشگیری از حملات قلبی و سکته مغزی نیز کاربرد دارد، زیرا به عنوان یک عامل رقیق‌کننده خون، عمل می‌کند

موارد مصرف قرص پانادول

1. تسکین سردرد و سرماخوردگی: سردردهایی که به دنبال بیماری‌هایی مثل سرماخوردگی بروز می‌کنند، خفیف است و معمولا با مصرف این دارو برطرف شوند. علاوه بر سردرد، این دارو در درمان دندان درد، کمردرد، دردهای روماتیسمی و قاعدگی دردناک نیز کاربرد فراوانی دارد.

7. ناپروکسن از قوی ترین قرص های مسکن با نام تجاری 

Naprosyn ®Anaprox ®Modaxen ®  و جزو دسته ای از داروها است که به آنها داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی nonsteroidal anti-inflammatory drugs NSAIDs میگویند. این داروها هورمون‌های خاصی را که در بدن ایجاد التهاب و درد می‌کنند کاهش می‌دهد.

ناپروکسن با مهار تولید کننده این مواد موجب می‌شود تا سطح این مواد در بافت‌های بدن کاهش یافته و در نتیجه التهاب و درد کم شود

عوارض مصرف ناپروکسن

هر دارویی که توسط پزشک برای شما تجویز شده است همان‌طور که برای شما فوایدی دارد ممکن است مصرف آن همراه با عوارض ناخواسته ای هم باشد.

ناپروکسن می‌تواند احتمال سکته قلبی یا سکته مغزی را بالا ببرد. هر چه طول مدت مصرف دارو بیشتر می‌شود احتمال بروز این عارضه هم بیشتر می‌شود.

این دارو را قبل و بعد از عمل جراحی بای پس کرونری مصرف نکنید. اگر بعد از مصرف این دارو علائم قلبی مانند درد قفسه سینه، ضعف، تنگی نفس، اختلال دید یا تعادل و یا اختلال در صحبت کردن را پیدا کدید سریعاً به پزشک مراجعه کنید.

از دیگر عوارض احتمالی مصرف ناپروکسن عوارض گوارشی مثل زخم شدن معده است که موجب خونریزی از آن می‌شود. این عارضه ممکن است ناگهانی و بدون هیچ علامت قبلی ایجاد شود.

هر چه سن بیمار بالاتر باشد احتمال بروز این عارضه بیشتر است. اگر علائمی مانند مدفوع قرمز یا سیاه یا استفراغ خونی دارید سریعاً به پزشک مراجعه کنید